Przeszczepienie głowy ma na celu umożliwienie osobom cierpiącym na choroby zwyrodnieniowe dostępu do zdrowego ciała, poprawiając w ten sposób ich jakość życia.
Jak dotąd, nie przeprowadzono jeszcze transplantacji ludzkiej głowy, ale jest już kilka osób, które ubiegają się o przeszczep. Jednak od lat 50. XX wieku lekarze i naukowcy przeprowadzali transplantacje głowy na zwierzętach, takich jak psy i małpy, ale wyniki nie były bardzo satysfakcjonujące.
Głównym ryzykiem transplantacji głowy jest zaangażowanie rdzenia kręgowego, ponieważ do wykonania zabiegu konieczne jest przerwanie połączenia między rdzeniem kręgowym a głową. Z tego powodu naukowcy badają substancje i sposoby ich odtworzenia oraz zapobiegają utracie ruchów u przeszczepionych pacjentów.
Pierwsze przeszczepy głowy
Pierwszy przeszczep głowy przeprowadzono na szczeniaku w 1950 roku przez radzieckiego lekarza. Lekarz stworzył dwugłowego psa, czyli przeszczepił głowę psa w całkowicie zdrowego psa. Dwugłowy pies przeżył kilka dni po operacji. Kilka lat później amerykański lekarz postanowił przeszczepić głowę małpy, ale przeżycie zwierzęcia po operacji było bardzo krótkie, około półtora dnia po operacji małpa umarła.
W 2015 r. Włoski lekarz stwierdził, że możliwe jest wykonanie przeszczepu głowy u ludzi i że pierwszy przeszczep zostanie wykonany do końca 2017 r. Lekarz powiedział również, że wykonał już przeszczep głowy na zwłokach i że był to sukces, jednak, ponieważ są to zwłoki, nie jest możliwe oszacowanie możliwych konsekwencji przeszczepienia głowy. Dlatego neurochirurg otrzymał kilka uwag krytycznych związanych z etyką lekarską.
Jak można dokonać przeszczepu
Przeszczep głowy zaproponowany przez włoskiego lekarza jest wspierany przez chińskich lekarzy i naukowców i ma teoretycznie na celu umożliwienie osobom z chorobami zwyrodnieniowymi, które powodują atrofię mięśni i utrudniają ruch, takich jak zespół Werdniga-Hoffmana na przykład, aby mieć zdrowe ciało bez ograniczeń ruchowych. Dowiedz się więcej o zespole Werdniga-Hoffmana.
Głowa zostaje przeszczepiona do ciała dawcy, który miał śmierć mózgu, ale jest zdrowy. Zarówno głowa, jak i rdzeń kręgowy pobranego ciała są zamrożone w temperaturze między -10 a -15 ° C, aby zapobiec śmierci komórek, dopóki nie zostaną ponownie przyłączone przez daną substancję. Ponadto, osoba powinna pozostawać w wywołanej śpiączce przez 3 do 4 tygodni, aby uniknąć jakiegokolwiek ruchu, i użyć leków immunosupresyjnych, aby uniknąć wszelkiego rodzaju odrzucenia, a tym samym uniknąć śmierci. Po wywołanej śpiączce, osoba będzie potrzebować stałych sesji fizjoterapeutycznych, aby mógł ponownie nauczyć się ruchów.
Według neurochirurga przeszczep kosztowałby miliony dolarów, wymagałby zespołu około 150 lekarzy i trwałby około 36 godzin.
Nie przeprowadzono jeszcze transplantacji ludzkiej głowy, więc nadal jest to procedura teoretyczna. Jednak istnieje kilka osób, które ubiegają się o przeszczep, aby poprawić jakość ich życia.
Ryzyko przeszczepienia głowy
Największym ryzykiem transplantacji głowy, oprócz śmierci, jest ostateczna utrata ruchu, ponieważ aby wykonać operację, konieczne jest przerwanie połączenia między rdzeniem kręgowym a mózgiem. Aby uniknąć tego ryzyka, naukowcy odkryli substancję zdolną do działania w postaci kleju, glikolu polietylenowego lub PEG, a tym samym zdolną do przyłączenia mózgu do rdzenia kręgowego.
PEG był już używany w eksperymentach na szczeninach, małpach i szczurach, które miały uszkodzony rdzeń kręgowy. Zwierzęta te były leczone PEG i po 1 roku były w stanie normalnie chodzić. Jednak PEG nie został jeszcze użyty do tego celu u ludzi, a zatem nie wiadomo, czy ta substancja jest w stanie rzeczywiście zregenerować połączenie między rdzeniem kręgowym a mózgiem, co zostanie zaobserwowane, gdy Przeprowadzono przeszczep głowy.
