Przeciwciała monoklonalne są białkami wykorzystywanymi przez układ immunologiczny do identyfikacji i neutralizacji ciał obcych, którymi mogą być bakterie, wirusy, a nawet komórki nowotworowe. Te białka są specyficzne, ponieważ rozpoznają konkretny cel, tak zwany antygen, który będzie obecny w komórkach obcych ciału. Dowiedz się, jak działa system immunologiczny.
Tak więc, leki z tymi białkami, takie jak na przykład Denosumab, Obinutuzumab lub Ustequinumab, mają w swoim składzie wytwarzane laboratoryjnie przeciwciała monoklonalne, często identyczne z występującymi w ludzkim ciele, które pomagają ciału zwalczać pewne choroby. Tak więc, w zależności od zastosowanego przeciwciała monoklonalnego, te środki mogą być stosowane do leczenia niektórych poważnych chorób, takich jak osteoporoza, białaczka, łuszczyca plackowata lub niektóre nowotwory, takie jak rak piersi lub kości, na przykład.
Środki z najczęściej stosowanymi przeciwciałami monoklonalnymi
Niektóre z najczęściej stosowanych środków przeciw monoklonalnym przeciwciałem obejmują:
1. Trastuzumab:
Znany również jako Herceptin, środek ten ma w swoim składzie zmodyfikowane genetycznie przeciwciało, które atakuje konkretnie białko obecne u osób z pewnymi nowotworami piersi i żołądka. W związku z tym lek ten jest wskazany w leczeniu raka piersi w stanie początkowym lub z przerzutami i zaawansowanym rakiem żołądka.
2. Denosumab:
Lek ten jest również znany pod nazwą handlową Prolia lub Xgeva i ma w swoim składzie ludzkie przeciwciało monoklonalne IgG2, które zakłóca działanie określonego białka, które wzmacnia kości, zmniejszając szanse na odejście. W ten sposób Denosumab jest wskazany w leczeniu utraty masy kostnej, osteoporozy, raka kości lub zaawansowanego raka z przerzutami do kości (który rozprzestrzenił się na kości).
3. Obinutuzumab:
Znany również w handlu jako Gazyva, ma w swoim składzie przeciwciała, które rozpoznają i wiążą się specyficznie z białkiem CD20, białkiem znajdującym się na powierzchni białych krwinek lub limfocytów B. Tak więc, Obinutuzumab jest wskazany w leczeniu przewlekłej białaczki limfatycznej, ponieważ jest zdolny aby zatrzymać nieprawidłowy wzrost białych krwinek, który powoduje tę chorobę.
4. Ustequinumab:
Środek ten może być również znany w handlu jako Stelara i składa się z ludzkiego monoklonalnego przeciwciała IgG1, które hamuje specyficzne białka odpowiedzialne za powodowanie łuszczycy. Dlatego środek ten jest wskazany w leczeniu łuszczycy plackowatej.
5. Pertuzumab:
Znany również jako Perjeta, składa się z przeciwciał monoklonalnych, które wiążą się z receptorem 2 ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu, obecnych w niektórych komórkach rakowych, spowalniając lub zatrzymując ich wzrost. Dlatego Perjeta jest wskazana w leczeniu raka piersi.
Jak wziąć monoklonalne przeciwciała
Leki z przeciwciałami monoklonalnymi powinny być przyjmowane wyłącznie pod wskazaniem lekarskim, ponieważ rodzaj stosowanego przeciwciała i zalecane dawki zależą od leczonego problemu i jego nasilenia.
W większości przypadków leki te są stosowane w leczeniu raka, w przypadku leków przeciwnowotworowych, które muszą być stosowane zgodnie ze wskazaniami podanymi przez lekarza i które należy podawać w szpitalach lub klinikach.
