Sleepwalking to zaburzenie snu, które ma miejsce w najgłębszej fazie snu. Osoba, która jest lunatykiem może wydawać się przytomna, ponieważ porusza się, a jego oczy są otwarte, ale nadal śpi i nie może kontrolować dokładnie tego, co robi i zwykle, gdy się budzi, nie pamięta niczego, co się wydarzyło.
Sleepwalking ma wpływ na rodzinę, a wszyscy dorośli, którzy zostali dotknięci, mieli objawy podczas dzieciństwa w okresie szkolnym. Sleepwalking zazwyczaj kończy się w wieku dojrzewania, ale niektóre osoby mogą mieć epizody później.
Ponieważ się pojawia
Przyczyny nie są w pełni znane, ale wiadomo, że somnambulizm jest związany z pewną niedojrzałością układu nerwowego i dlatego jest bardziej powszechny u dzieci i młodzieży, może być reakcją środków uspokajających i wiąże się ze stresem i lękiem. Istnieje również związek między somnambulizmem i gorączką, spędzanie wielu godzin bez odpoczynku, nadmierne spożywanie napojów alkoholowych, zażywanie narkotyków i depresja.
W większości przypadków dana osoba ma kilka epizodów somnambulizmu w życiu, ale gdy dotknie to również ojca, matkę lub rodzeństwo, dana osoba może mieć częstsze epizody, które trwają przez dorosłe życie.
Jak rozpoznać Sleepwalker
Ledwo dana osoba odkryje, że lunatyzuje się, ponieważ chociaż wydaje się, że nie śpi, wciąż śpi i nie jest świadomy swoich działań. Zwykle inni członkowie rodziny odkrywają, że w domu jest lunatyk, ponieważ odkryli, że jest pół-obudzony, siedzący, rozmawiający lub chodzący po pokojach w domu.
Rozpoznanie somnambulizmu musi być dokonane przy użyciu pewnych kryteriów, takich jak:
- Co najmniej 2 epizody, w których osoba kładzie się spać, a kilka godzin później wstaje i ma otwarte oczy; wydaje się, że nie śpi, ale nie ma wyrazu twarzy i zwykle nie rozmawia z innymi;
- Kiedy inni próbują ją obudzić podczas tego epizodu, dostają go dopiero po pewnym czasie wysiłku, a reakcja może być gwałtowna;
- Następnego ranka nie pamiętasz nic z tego, co wydarzyło się w nocy;
- Kiedy nie ma oznak zaburzeń psychicznych, demencji lub epilepsji.
Egzaminy nie są konieczne i zazwyczaj nie trzeba brać lekarstw ani wykonywać żadnego innego leczenia w celu zwalczania lunatyków, ponieważ sam ustaje. Jednak w przypadku osób dorosłych, gdy epizody stają się częste, lekarz może wskazać stosowanie leków w celu uspokojenia i lepszego snu.
Jak radzić sobie z lunatykiem
Identyfikacja, że dana osoba cierpi na lunatyzm, jest ważna ze względu na ich bezpieczeństwo, utrzymując drzwi i okna odpowiednio zamknięte w nocy, aby uniknąć opuszczania domu i chroniąc schody lub nierówności domu, aby zapobiec upadkowi i może się zranić
Nie jest również wskazane, aby próbować obudzić osobę podczas odcinka lunatyzmu, ponieważ może to być trudne, a może obudzić się bardzo przestraszona i może być trudno spać ponownie, ze strachu lub strachu, że epizod może się powtórzyć.
Najlepszym sposobem poradzenia sobie z sytuacją jest spokojna rozmowa z osobą i powiedzenie, że jest późno, czas na odpoczynek i powrócić do łóżka. Możesz ją dotknąć i z miłością zabrać ją z powrotem do swojego pokoju, ponieważ chociaż ona się nie obudzi, będzie w stanie spełnić tę prośbę i normalnie powrócić do snu.
Zapoznaj się z praktycznymi wskazówkami dotyczącymi radzenia sobie ze snem.
