Pyromania jest zaburzeniem psychicznym, w którym osoba ma skłonność do wywoływania pożarów, odczuwania przyjemności i satysfakcji w procesie przygotowywania ognia lub obserwowania skutków i szkód spowodowanych przez pożar. Ponadto wciąż są ludzie, którzy lubią podpalać, aby obserwować całe zamieszanie strażaków i mieszkańców próbujących walczyć z płomieniami.
Chociaż zaburzenie to występuje częściej u dzieci i nastolatków, to w wieku dorosłym może przyciągać rodziców lub buntować się. Ale podczas gdy młodzi ludzie często palą w domu, dorośli potrzebują silniejszych emocji i mogą zapalić się w domu lub w lesie i doprowadzić do katastrofy.
Aby zostać uznanym za piromanię, piromaniak nie powinien mieć żadnej intencji, jak zysk finansowy lub konieczność ukrycia działalności przestępczej, na przykład. W takich przypadkach proces zwalniania jest uważany za działanie przestępcze, bez żadnych zaburzeń psychicznych.
Objawy
W większości przypadków trudno jest zidentyfikować piromana, ale najczęstszym objawem jest, gdy osoba jest stale związana z ogniem bez konkretnej przyczyny, nawet jeśli zaprzecza jakiemukolwiek zaangażowaniu lub wydaje się być obecna tylko po to, aby pomóc.
Ponadto, ktoś z piromanią ma również tendencję do:
- Chodzenie stale w depresji;
- Twórz konflikty z bliskimi Ci osobami;
- Pokaż łatwą drażliwość.
Pożary pojawiają się zazwyczaj w okresach dużego stresu, takich jak utrata miejsca pracy, na przykład podczas separacji lub śmierci krewnego.
Co powoduje piromanię
Pyromania jest bardzo złożonym zaburzeniem i dlatego jej przyczyny nie są jeszcze znane. Istnieją jednak pewne czynniki, które wydają się przyczyniać do rozwoju piromanii, takie jak brak umiejętności społecznych, częste potrzeby w zakresie uwagi lub brak nadzoru rodzicielskiego w dzieciństwie.
Jak potwierdzić diagnozę
Ponieważ trudno jest zidentyfikować objawy w piromancie, lekarz może również mieć trudności z rozpoznaniem zaburzenia, zwłaszcza jeśli nie jest to osoba, która sama prosi o pomoc.
Jednakże, aby zostać uznanym za piromanię, muszą istnieć pewne kryteria, które obejmują:
- Ostrzeliwanie pożarów świadomie więcej niż raz;
- Uczucie stresu emocjonalnego lub napięcia przed wywoływaniem ognia;
- Okazywać fascynację lub czuć się ciekaw wszystkiego, co wiąże się z ogniem, takim jak wyposażenie strażaków i zniszczenia;
- Poczuj ulgę lub przyjemność po rozpaleniu ognia lub po zaobserwowaniu wyników;
- Nie miej innych powodów do wywołania pożaru, np. Uzyskania pieniędzy z ubezpieczenia domu lub ukrycia przestępstwa.
Podczas próby diagnostycznej lekarz może również zasugerować inne zaburzenia o podobnych objawach, takie jak osobowość z pogranicza, schizofrenia lub osobowość aspołeczna.
Jak odbywa się leczenie?
Leczenie piromanii powinno być odpowiednie dla każdej osoby, zgodnie z czynnikami, które mogą występować w rozwoju zaburzenia. Tak więc, aby rozpocząć leczenie, zaleca się skonsultowanie się z psychologiem lub psychiatrą, aby przeprowadzić wywiad z osobą i rodziną, aby zrozumieć, co może być podstawą problemu.
Następnie leczenie odbywa się za pomocą sesji psychoterapii, które pomagają człowiekowi walczyć z problemem będącym podstawą piromanii, pozwalając na identyfikację innych bezpieczniejszych i zdrowszych sposobów uwalniania nagromadzonego stresu.
Leczenie jest zwykle łatwiejsze dla dzieci niż dla dorosłych, a zatem, oprócz psychoterapii, dorośli mogą również potrzebować leków antydepresyjnych, takich jak cytalopram lub fluoksetyna, w celu złagodzenia objawów i zapobiegania niekontrolowanemu chęci strzelania.
