Gdy dziecko ma małogłowie, może wykazywać upośledzenie umysłowe, zmiany fizyczne, takie jak trudności w chodzeniu, problemy z mową i nadpobudliwość lub napady padaczkowe. Ponadto dziecko ma mniejszą głowę niż normalnie i może potrzebować pomocy w jedzeniu, kąpieli lub chodzeniu.
Jednak te konsekwencje choroby nie występują we wszystkich przypadkach, a niektóre dzieci mogą rozwijać się normalnie i mieć normalną inteligencję, ponieważ zależy to od ciężkości ich małogłowie. W związku z tym dzieci, które zostały zdiagnozowane w czasie ciąży, są na ogół tymi, które mają najwięcej ograniczeń, a dzieci, u których zdiagnozowano małogłowie po urodzeniu, są bardziej podatne na rozwój.
Małogłowie nie ma lekarstwa, a leczenie obejmuje terapię logopedyczną, fizjoterapię i sesje terapii zajęciowej co najmniej 3 razy w tygodniu, aby pobudzić dziecko, zmniejszyć upośledzenie umysłowe, a także opóźnić rozwój. Zobacz, co może powodować małogłowie i jak twoja diagnoza jest zrobiona.
Zrozum w prosty sposób, czym jest mikrocefalia i jak zadbać o napój z tym problemem, oglądając poniższy film.
Jak leczyć małogłowie
Leczeniem małogłowiem powinien kierować pediatra i neurolog, ale konieczna jest interwencja pielęgniarek, fizjoterapeutów i innych terapeutów, aby pomóc dziecku rozwijać się z minimalnymi możliwymi ograniczeniami i, aby poprawić jakość życia dziecka, jeśli:
1. Pobudzanie mowy
Aby poprawić zdolność mówienia, dziecko musi mieć logopedę przynajmniej 3 razy w tygodniu.
Ponadto rodzice powinni śpiewać z dzieckiem na małe piosenki i rozmawiać z nią przez cały dzień, nawet jeśli nie reaguje na bodźce. Powinieneś także używać gestów, aby łatwiej zrozumieć, co mówisz i lepiej uchwycić uwagę dziecka.
2. Fizjoterapia
Aby poprawić rozwój motoryczny, zwiększyć równowagę i uniknąć atrofii mięśni i skurczów mięśni, ważne jest, aby wykonać jak najwięcej sesji fizjoterapeutycznych, co najmniej 3 razy w tygodniu, wykonując proste ćwiczenia pilates, rozciąganie, sesje psychomotoryczne i hydroterapia może być pomocna.
Fizjoterapia jest wskazana, ponieważ może mieć wpływ na rozwój fizyczny dziecka, ale także pomaga w rozwoju umysłowym.
3. Wykonaj terapię zajęciową
Aby zwiększyć autonomię, dziecko musi wykonywać terapię zajęciową kilka razy w tygodniu, ponieważ czynności takie jak mycie zębów i jedzenie przy użyciu sztućców pomagają dziecku stać się bardziej niezależnym i mogą wykonywać zadania samodzielnie.
Aby polepszyć zdolność socjalizacji, należy ocenić możliwość utrzymania dziecka w normalnej szkole, tak aby mógł on wchodzić w interakcję z innymi dziećmi, które nie mają małogłowia, będąc w stanie uczestniczyć w grach i grach promujących interakcje społeczne. Jednakże, jeśli istnieje upośledzenie umysłowe, dziecko prawdopodobnie nie nauczy się czytać i pisać, chociaż może chodzić do szkoły, aby mieć kontakt z innymi dziećmi.
W domu rodzice powinni zachęcać dziecko tak bardzo, jak to możliwe, robiąc żarty twarzą w twarz z dzieckiem i uczestnicząc, gdy tylko jest to możliwe, w spotkaniach rodzinnych i przyjaciołach, starając się, aby mózg dziecka był zawsze aktywny.
4. Przyjmowanie leków
Dziecko z małogłowiem może wymagać przyjmowania leków przepisanych przez lekarza w oparciu o występujące objawy, jako środek przeciwdrgawkowy w celu zmniejszenia napadów lub leczenia nadpobudliwości, takie jak Diazepam lub Ritalin, a także leki przeciwbólowe, takie jak Paracetamol, w celu zmniejszenia bólu mięśni z powodu nadmierne napięcie.
5. Wykonaj operację na głowie
W niektórych przypadkach zabieg chirurgiczny można wykonać, przecinając głowę, aby umożliwić wzrost mózgu, zmniejszając następstwa choroby. Jednak operacja ta powinna zakończyć się do 2 miesięcy i nie jest wskazana we wszystkich przypadkach, tylko wtedy, gdy może przynieść wiele korzyści i niewiele związanych z tym zagrożeń.
W jaki sposób dziecko rodzi się z małogłowiem?
Dziecko urodzone z małogłowiem wymaga częstych wizyt lekarskich i zwykle wymaga szczególnej opieki, wymagającej większej opieki, uwagi i poświęcenia od rodziców i całej rodziny.
W zależności od stopnia i rodzaju małogłowie dziecko ma poważniejsze konsekwencje choroby i jej konsekwencje zdrowotne. Tak więc, dzieci urodzone z głową znacznie mniejszą niż powinny mieć większe trudności i mogą być całkowicie zależne od innych, aby przeżyć.
Niemowlęta, które mają małą głowę, ale o rozmiarze bliższym innym dzieciom w tym samym wieku, mają lepszą jakość życia i chociaż może nastąpić opóźnienie w rozwoju, dziecko może nauczyć się siedzieć samotnie, mówić kilka słów, okazuj miłość i miłość, a nawet chodź.
Niektórym udaje się kontrolować siusiu i orzech kokosowy, ale wiele osób musi nosić pieluchy dostosowane do ich wieku. Znaczna część potrzebuje pomocy w chodzeniu, ponieważ musi opierać się na kimś, aby zachować równowagę, a także potrzebuje pomocy w wykąpaniu się, ponieważ mają trudności z dbaniem o własną higienę.
Konsekwencje małogłowia
Chociaż większość dzieci z małogłowiem ma opóźnienie metalowe, niektóre z nich zachowują zdolności poznawcze bez większych zmian, uczą się chodzić, pisać i czytać na przykład.
Jednak obrażenia małogłowe nie są takie same u wszystkich dzieci i są różne w następstwach, które prezentują, więc niektóre dzieci nie mogą jeść same lub brać prysznica i dlatego mogą potrzebować pomocy od rodziny, aby wykonać zadania. życie codzienne.
Dziewczynki z małogłowiem mogą mieć miesiączkę i podobnie jak wszystkie inne osoby mogą zachorować w pewnym momencie swojego życia, wymagając większej opieki. Szczepienia zwykle mogą pojawić się normalnie, ale zależą od opinii pediatry i ograniczeń, które powoduje choroba.
Czas życia w przypadku małogłowia
Oczekiwana długość życia dzieci z małogłowiem jest podobna do tej w przypadku innych dzieci, które nie chorują, ale będą zależeć od kilku czynników, w tym od stopnia zaawansowania choroby, od tego, czy istnieją inne powiązane zespoły oraz od tego, jak dziecko jest obserwowane i leczone.
Tak więc, dzieci, które mają tylko małogłowie i które otrzymują wszelkie niezbędne leczenie, gdy wykazują choroby takie jak grypa, denga, infekcje dróg moczowych lub inne, i są stymulowane do chodzenia i karmienia się, są bardziej prawdopodobne, aby osiągnąć dorosłość, chociaż ktoś w pobliżu jest zawsze potrzebny, aby zająć się nimi i ich bezpieczeństwem.
