Plazmafereza jest rodzajem leczenia stosowanym głównie w przypadku chorób, które występują wraz ze wzrostem substancji, które mogą stać się szkodliwe dla organizmu, np. Białek, enzymów lub przeciwciał. Tak więc, plazmafereza może być zalecana w przypadku trombotycznej małopłytkowości Purpura, zespołu Guillain-Barré i miastenii rzekomej, która jest chorobą autoimmunologiczną charakteryzującą się postępującą utratą funkcji mięśni spowodowaną wytwarzaniem autoprzeciwciał.
Ta procedura ma na celu usunięcie substancji obecnych w plazmie za pomocą procesu filtracji. Plasma stanowi około 10% krwi i składa się na przykład z białek, glukozy, minerałów, hormonów i czynników krzepnięcia. Dowiedz się więcej o składnikach krwi i ich funkcjach.
Jak to się robi?
Osocze odpowiada płynnej części krwi i składa się z białek, takich jak albumina i przeciwciało, oprócz glukozy, minerałów i czynników krzepnięcia. Niektóre choroby występują wraz ze wzrostem niektórych składników osocza, co sprawia, że plazmafereza jest skutecznym rodzajem leczenia w tych przypadkach.
Plazmafereza jest procedurą mającą na celu filtrowanie krwi poprzez usunięcie substancji obecnych w osoczu i powrót do plazmy ciała bez substancji, które powodują ciągłość choroby. Zabieg ten odbywa się w maszynie, podobnie jak w przypadku hemodializy, w której pobiera się krew pacjenta i oddziela osocze. Osocze przechodzi proces filtracji, w którym substancje, które są obecne są usuwane, a osocze wolne od substancji jest zwracane do organizmu.
Ta procedura jednak filtruje wszystkie substancje obecne w osoczu, zarówno korzystne, jak i złe. W związku z tym ta sama ilość substancji, które są usuwane, zostaje zastąpiona przez świeżą torebkę plazmy dostarczoną przez szpitalny bank krwi, unikając komplikacji dla tej osoby.
Plazmaferezę wykonuje się za pomocą cewnika umieszczonego w szyjnej lub udowej drodze, a każda sesja trwa średnio 2 godziny, można to zrobić codziennie lub co drugi dzień, zgodnie z zaleceniami lekarza. W zależności od leczonej choroby lekarz może zalecić mniej lub więcej sesji, a zwykle 7 sesji.
Chociaż plazmafereza jest bardzo skutecznym sposobem leczenia, ważne jest, aby dana osoba kontynuowała leczenie wskazane przez lekarza, ponieważ nie zapobiega to wytwarzaniu substancji związanych z chorobą. To znaczy, w przypadku chorób autoimmunologicznych, na przykład, plazmafereza jest odpowiedzialna za usuwanie autoprzeciwciał, unikanie większych uszkodzeń organizmu, jednak wytwarzanie tych przeciwciał nie jest sparaliżowane i osoba ta musi stosować leki immunosupresyjne o zgodnie z zaleceniami lekarza.
Możliwe komplikacje
Plazmafereza jest bezpieczną procedurą, ale podobnie jak w przypadku każdej innej inwazyjnej procedury, wiąże się ona z ryzykiem, takim jak pojawienie się krwiaka lub infekcji w miejscu dostępu do żyły, i ważne jest, aby zostało to wykonane przez wyszkolonego specjalistę i aby przestrzegał warunków higieny do bezpieczeństwa pacjentów. Ponadto, ze względu na usunięcie czynników krzepnięcia obecnych w osoczu, może wystąpić większe ryzyko krwawienia, którego można uniknąć, stosując świeżą torebkę plazmocytową.
Możliwe jest również wystąpienie reakcji transfuzji, takich jak reakcja alergiczna na białka obecne w osoczu, który został przetoczony.
Po co to jest
Plazmafereza jest rodzajem leczenia, które lekarz może wskazać w leczeniu chorób autoimmunologicznych, takich jak toczeń i miastenia, ponieważ w tych przypadkach występuje duża produkcja przeciwciał, które działają przeciwko samemu organizmowi, powodując początek i progresję choroby. choroba.
Ponadto, ta procedura może być wskazana w leczeniu szpiczaka mnogiego, makroglobulinemii Waldenstroma, zespołu Guillain-Barré, stwardnienia rozsianego i trombotycznej plamki małopłytkowej, w których nadmiar przeciwciała może zakłócać proces koagulacji. Dowiedz się więcej o PTT.
