Nakłucie lędźwiowe jest procedurą, która zazwyczaj ma na celu zebranie próbki płynu mózgowo-rdzeniowego, który kąpie mózg i rdzeń kręgowy, wprowadzając igłę pomiędzy dwa kręgi odcinka lędźwiowego, aby dotrzeć do przestrzeni podpajęczynówkowej, która jest przestrzenią między warstwami, które wyściełają rdzeń kręgowy, przez który przechodzi ciecz.
Technika ta jest stosowana do identyfikacji zmian neurologicznych, które mogą być infekcjami, takimi jak zapalenie opon mózgowych lub zapalenie mózgu, jak również choroby, takie jak stwardnienie rozsiane lub krwotok podpajęczynówkowy. Ponadto można go również stosować do wprowadzania leków do płynu mózgowo-rdzeniowego, takich jak chemioterapia lub antybiotyki.
Po co to jest
Nakłucie lędźwiowe ma kilka wskazań, które obejmują:
- Analiza laboratoryjna płynu mózgowo-rdzeniowego w celu identyfikacji i oceny chorób;
- Pomiar ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego;
- Dekompresja rdzeniowa;
- Wstrzyknięcie leków, takich jak antybiotyki i chemioterapia;
- Inscenizacja lub leczenie białaczek i chłoniaków;
- Wstrzyknięcie kontrastu lub substancji radioaktywnych w celu wykonania zdjęć rentgenowskich.
Testy laboratoryjne są zaprojektowane do wykrywania zmian w ośrodkowym układzie nerwowym, takich jak infekcje bakteryjne, wirusowe lub grzybicze, takie jak zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu lub kiła, na przykład w celu wykrycia krwawienia, raka lub diagnozy określonych stanów zapalnych lub zwyrodnieniowych układ nerwowy, taki jak stwardnienie rozsiane, choroba Alzheimera lub zespół Guillain-Barré. Zobacz, na czym polega ten syndrom.
Technika punkcji lędźwiowej
Przed zabiegiem nie jest wymagane żadne specjalne przygotowanie, chyba że wystąpi problem koagulacji lub stosowania jakichkolwiek leków, które zakłócają technikę, np. Antykoagulanty.
Osoba może stać w jednej z dwóch pozycji, leżąc na kolanach i głowie blisko klatki piersiowej, zwanej położeniem płodowym lub siedząc z głową i kręgosłupem pochylonymi do przodu i skrzyżowanymi rękami.
Następnie lekarz stosuje środek antyseptyczny w okolicy lędźwiowej i szuka przestrzeni między kręgami L3 i L4 lub L4 i L5 i może wstrzyknąć w to miejsce lek znieczulający. Następnie powoli wprowadza się cienką igłę pomiędzy kręgami, aż dotrze do przestrzeni podpajęczynówkowej, skąd ciecz będzie kapała i kapie przez igłę, zbierając ją w jałowej probówce testowej.
Na koniec igła jest wyjmowana, a na miejscu ugryzienia nakładany jest opatrunek. Ta procedura trwa zwykle kilka minut, jednak lekarz może nie być w stanie pobrać próbki z płynu mózgowo-rdzeniowego zaraz po włożeniu igły i może być konieczne przekierowanie igły lub ponowne nakłucie w innym regionie.
Możliwe działania niepożądane
Ta procedura jest zwykle bezpieczna, z niskimi szansami na przedstawienie komplikacji lub ryzyka dla osoby. Najczęstszym działaniem niepożądanym, które może wystąpić po nakłuciu lędźwiowym, jest tymczasowy ból głowy z powodu zmniejszonego płynu mózgowo-rdzeniowego w sąsiednich tkankach, a nudności i wymioty mogą również wystąpić, jeśli dana osoba leży przez jakiś czas po badaniu.
Może również wystąpić ból i dyskomfort dolnego odcinka kręgosłupa, który można złagodzić za pomocą leków przeciwbólowych przepisanych przez lekarza i chociaż rzadkie może być również zakażenie lub krwawienie.
Przeciwwskazania nakłucia lędźwiowego
Nakłucie lędźwiowe jest przeciwwskazane w przypadku nadciśnienia śródczaszkowego, takiego jak spowodowane masą mózgu, ze względu na ryzyko zwichnięcia mózgu i przepukliny. Nie należy tego również robić na ludziach, którzy mają infekcję skóry, która zostanie przebita lub ma ropień mózgu.
Ponadto należy zawsze informować lekarza o przyjmowanych lekach, szczególnie jeśli pacjent stosuje leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfaryna lub klopidogrel, ze względu na ryzyko krwawienia.
Wyniki
Próbki płynu mózgowo-rdzeniowego są przesyłane do laboratorium w celu analizy różnych parametrów, takich jak wygląd, który jest ogólnie klarowny i bezbarwny. Jeśli jest żółtawy lub różowy lub mętny, może to oznaczać infekcję, a także obecność drobnoustrojów, takich jak bakterie, wirusy lub grzyby.
Oceniane są również białka całkowite i ilość białych krwinek, które, jeśli są podwyższone, mogą wskazywać na infekcję lub stan zapalny, glukozę, która jeśli niska może być oznaką infekcji lub innych chorób, jak również obecność nieprawidłowych komórek może wskazywać na niektóre rodzaje raka.
