Zespół Charlesa Bonneta jest zaburzeniem, które występuje szczególnie u osób niewidomych lub mających pewnego rodzaju ślepotę. Są to wizualne i ciche halucynacje, często występujące u pacjentów z guzem w obszarze mózgu odpowiedzialnym za wzrok, ale ten zespół nie ma związku z demencją lub starością.
Główną cechą tego zespołu, który dotyka osób niewidomych lub z ograniczeniami wizualnymi, jest to, że nigdy nie jest on powiązany z czymś, co jest znane lub wspomina przeszłość, w zespole Charlesa Bonneta, co widzisz, są zawsze kolorowe obrazy, z twarzami prawie zawsze zdeformowane lub nierozpoznawalne i niepowiązane. Ten rodzaj halucynacji nagle pojawia się i znika w ten sam sposób.
Syndrom ten został po raz pierwszy opisany w XVIII wieku przez Charlesa Bonneta, który nadał nazwę syndromowi, który zidentyfikował.
