Leczenie stwardnienia rozsianego odbywa się za pomocą leków łagodzących objawy i opóźniających ich ewolucję, a także aktywności fizycznej i fizjoterapii, tych drugich, szczególnie w momentach kryzysu, które pojawiają się po pojawieniu się objawów, aby mogły one być wyeliminowany.
Stwardnienie rozsiane jest chorobą autoimmunologiczną, która nie ma lekarstwa i objawia się w momentach remisji, co oznacza, że choroba może mieć objawy, takie jak drętwienie i mrowienie w ramieniu, które może całkowicie zniknąć lub nie. W niektórych przypadkach choroba nie objawia się przez wybuchy choroby, postępuje, stale pogarsza się i pogarsza ogólny stan zdrowia i trudności w poruszaniu się. W każdym razie zawsze należy przestrzegać leczenia wskazanego przez lekarza.
Środki na stwardnienie rozsiane
Środki wskazane w stwardnieniu rozsianym powinny być wskazane przez neurologa po zidentyfikowaniu rodzaju stwardnienia, które osoba ma, i mogą być:
- Leki spowalniające rozwój choroby, takie jak interferon, Fingolimode, Natalizumab i Aceta de Glatirâmer, które są oferowane przez SUS;
- Kortykosteroidy zmniejszające intensywność i czas trwania napadów;
- Leki do kontroli objawów, takie jak leki przeciwbólowe, leki zwiotczające mięśnie;
- Leki przeciwdepresyjne, jeśli osoba ma objawy depresji.
Ponadto istnieją naturalne zabiegi, takie jak spożywanie pokarmów bogatych w witaminę D i terapie takie jak użądlenia pszczół, akupunktura lub akupresura, ponieważ opóźniają rozwój choroby, zmniejszają ból i zwiększają siłę mięśni, poprawiając jakość życia związek pacjenta. Jednak nie wykluczają leczenia wskazanego przez lekarza, tylko suplement.
Przedawkowanie witaminy D może być również wskazane jako lek przeciwko stwardnieniu rozsianemu. Dowiedz się więcej o tym typie witaminy D tutaj.
Fizjoterapia dla stwardnienia rozsianego
Fizjoterapia jest wskazana w sytuacjach kryzysowych, kiedy nasila się objawy, powoduje trudności w poruszaniu rękami i nogami, brak koordynacji silnika, zmiany wrażliwości skóry, osłabienie mięśni lub spastyczność, na przykład.
Fizjoterapia ruchowa jest ogólnie wskazana, aby zapobiegać cofaniu się mięśni, zwalczać drętwienie, zmniejszać ból, wzmacniać mięśnie i trenować czynności codziennego życia, takie jak chodzenie, szczotkowanie i czesanie włosów, zgodnie z potrzebami danej osoby.
Fizjoterapia oddechowa jest zwykle bardziej wskazana na późniejszym etapie choroby, gdy układ oddechowy jest zagrożony. W tego typu zabiegach fizjoterapeutycznych można stosować na przykład małe urządzenia, takie jak trzepotanie, aby wzmocnić mięśnie oddechowe i uwolnić flegmę, ale ćwiczenia oddechowe są również bardzo ważne dla ułatwienia oddychania i zwiększenia jego wydajności, ryzyko uduszenia.
Aktywność fizyczna w stwardnieniu rozsianym
Osoba, u której zdiagnozowano stwardnienie rozsiane, musi pozostać aktywna i regularnie wykonywać aktywność fizyczną. Niektóre ćwiczenia, które mogą być wskazane to:
- Turystyka piesza;
- Powolne bieganie, bieganie;
- Jazda na rowerze;
- Czy zlokalizowana gimnastyka;
- Uprawianie jogi, pilates, szczególnie klinicznych Pilates;
- Aerobik w wodzie lub pływanie.
Ćwiczenia te powinny być wykonywane w spokojnym i spokojnym otoczeniu o przyjemnej temperaturze, ponieważ ciepło sprzyja poceniu się, co pogarsza objawy stwardnienia rozsianego. Należy więc uważać, aby nie utrzymywać tętna zbyt wysoko i nie podnosić temperatury ciała podczas aktywności fizycznej.
Obejrzyj poniższy film i zobacz inne ćwiczenia, które możesz zrobić, by poczuć się lepiej:
Zaleca się codzienne ćwiczyć około 30 minut światła lub umiarkowaną aktywność fizyczną lub ćwiczyć 1 godzinę, 3 razy w tygodniu i od 10 do 15 minut dziennie odpoczywać.
Jeśli podczas aktywności fizycznej osoba odczuwa zadyszkę, powinien natychmiast przerwać ćwiczenie i oddychać głęboko i cicho. To samo jest wskazane, jeśli czujesz, że serce bije szybko, duszność, zmęczenie lub dużo pocenia.
Sprawdź, jak walczyć z każdym symptomem stwardnienia rozsianego tutaj.
Oznaki poprawy stwardnienia rozsianego
Oznaki poprawy w stwardnieniu rozsianym obejmują zmniejszenie nasilenia objawów, zmniejszenie zmęczenia oraz przywrócenie koordynacji i siły mięśni, co pozwala na lepsze codzienne czynności. Poprawa ta może nastąpić po rozpoczęciu odpowiedniego leczenia, ale czas potrzebny na złagodzenie objawów jest bardzo indywidualny, ponieważ różni się w zależności od osoby.
Oznaki pogorszenia stwardnienia rozsianego
Gdy leczenie rozpoczyna się późno lub nie jest wykonywane właściwie, mogą pojawić się oznaki pogorszenia stwardnienia rozsianego, które może obejmować utratę wzroku, porażenie, utratę pamięci lub nietrzymanie moczu. W okresach pogorszenia dostępnych terapii należy zintensyfikować, ale to nie gwarantuje, że objawy mogą być całkowicie sprzeczne. W każdym razie fizykoterapia jest bardzo pomocna w poprawie jakości życia danej osoby.
Możliwe komplikacje
Wielu pacjentów umiera z powodu powikłań oddechowych spowodowanych zaawansowanym stwardnieniem rozsianym, w którym to przypadku powszechne jest, że przy zaangażowaniu mięśni oddechowych i nagromadzeniu się wydzielin w płucach powstają choroby takie jak aspiracyjne zapalenie płuc, niedodma lub niewydolność oddechowa. W związku z tym zaleca się regularne ćwiczenia fizyczne przez całe życie i zawsze należy wykonywać fizjoterapię, aby móc lepiej oddychać i poruszać się.
Oznakami, które mogą być świadome, są: duszność, trudności w oddychaniu, łatwe zmęczenie, nieskuteczny i słaby kaszel. Jeśli te objawy występują, fizjoterapia oddechowa powinna zostać zintensyfikowana dzięki ćwiczeniom, które sprzyjają głębokim wdechom i przymusowemu wydalaniu.
